Imbir – lek, afrodyzjak i antydepresant
Imbir (Zingiber officinale) to roślina, której właściwości cenione były już w starożytności. Także w bardzo dosłownym znaczeniu tego słowa- zanim Fenicjanie wynaleźli pieniądze używali go jako środka płatniczego. Wartość imbiru wynikała z tego, że był stosowany nie tylko jako lubiana przyprawa, ale także jako lek na bardzo wiele dolegliwości.
Już w VI w. p.n.e. Suśruta, jeden z wybitnych lekarzy starożytnych Indii, opisywał imbir jako panaceum. W medycynie chińskiej imbir zaliczony został do leków klasy drugiej, „o funkcjach ministerskich”, czyli leczących najcięższe choroby. W czasach starożytnych znany był w całym basenie Morza Śródziemnego. Wchodził w skład słynnej odtrutki Mitrydatesa, króla Pontu. Dioskurides w swoim traktacie o roślinach leczniczych zatytuowanym De Materia Medica, wspomina że imbir przywożono do Rzymu „w syropie, w naczyniach glinianych” i używano w leczeniu problemów z żołądkiem. Arabowie traktowali imbir jako afodyzjak. Średniowieczna Europa poznała ten tajemniczy korzeń dzięki pismom arabskiego lekarza Awicenny, jednak dotarł tu dopiero dzięki wyprawom Marco Polo. Był jednym ze składników leku zalecanego w czasie epidemii dżumy.
Co na to nauka?
Działanie lecznicze imbiru zawdzięczamy przede wszystkim zawartej w nim żywicy i olejkowi eterycznemu. Olejek eteryczny to mieszanina seskwiterpenów (zingiberen, ar-kurkumenem, ß-bisabolen, ß-seskwifelandren, ?-farnezen) i monoterpenów (geranial, cytral B, linalol). Charakterystyczny, ostry smak kłączy imbiru zależy natomiast od składników żywicy – gingeroli, i ostrzejszych , ale występujące w mniejszej ilości szogaoli Świeży imbir zawiera też witaminy A i C oraz minerały takie jak magnez, fosfor, sód, żelazo, cynk, wapń
Dwa związki występujące w imbirze: gingerol i szogaol to substancje likwidujące stany zapalne i działające antybakteryjnie. Z badań klinicznych przeprowadzonych na uniwersytecie w Michigan wynika, że szogaol niszczy nowotworowe komórki macierzyste, które są oporne na chemioterapię i powodują przerzuty.
Badania potwierdziły, że ta przyprawa ma silne właściwości przeciwbólowe i rozgrzewające. Pomaga w migrenach bezsenności, problemach trawiennych, chorobie lokomocyjnej oraz mdłościach z którymi zmagają się ciężarne. Poprawia także nastrój działając jako „naturalny antydepresant”.
Ze względu na te niezwykłe właściwości imbir jest składnikiem wielu herbacianych kompozycji BASILUR
 to roślina, której właściwości cenione były już w starożytności. Także w bardzo dosłownym znaczeniu tego słowa- zanim Fenicjanie wynaleźli pieniądze używali go jako środka płatniczego. Wartość imbiru wynikała z tego, że był stosowany nie tylko jako lubiana przyprawa, ale także jako lek na bardzo wiele dolegliwości. Już w VI w. p.n.e. Suśruta, jeden z wybitnych lekarzy starożytnych Indii, opisywał imbir jako panaceum. W medycynie chińskiej imbir zaliczony […])
