IMMUNE BOOSTER – herbata wzmagająca odporność
Mięta pieprzowa, owoce róży, koper włoski, trawa cytrynowa, rooibos i lukrecja –
wszystkie składniki tej niezwykłej herbaty chronią przed infekcjami i wzmacniają odporność. A oprócz tego tworzą przepyszną kompozycję smakową.
IMMUNE BOOSTER w saszetkach 20×1,3g
Skuteczność owoców dzikiej róży w leczeniu przeziębienia i wzmacnianiu odporności jest powszechnie znana. Mieliście już okazję przeczytać o tym we wpisie Owoce dzikiej róży – leczniczy składnik jesiennej herbaty. Także mięta, chociaż zazwyczaj kojarzy się z lekarstwem na niestrawność, ma właściwości antybakteryjne i wzmacniające odporność.( Możecie się o tym przekonać zaglądając do wpisu Mięta – źródło dobrego samopoczucia) Pisaliśmy już także o leczniczym działaniu Rooibosa: Rooibos – czerwona herbata, która nie jest herbatą. Teraz pora opisać jeszcze dwa składniki herbaty Immune Booster lukrecję oraz trawę cytrynową.
Trawa cytrynowa – pachnące panaceum
W publikacjach botanicznych znajdziecie ją pod nazwą palczatka cytrynowa. Pochodzi prawdopodobnie z obszaru indomalajskiego. Obecnie jest uprawiana, m.in. na półwyspach Indyjskim i Malajskim, w Chinach, Birmie, na Cejlonie, Madagaskarze, w Indonezji, na Antylach, w rejonie śródziemnomorskim, w zachodniej Afryce, w Ameryce Południowej i Środkowej, na Karaibach oraz w południowych stanach USA.
Z tradycyjnej medycyny obszarów na których jest uprawiana można wywnioskować, że trawa cytrynowa jest prawdziwym panaceum. Leczy się za jej pomocą grypę, zapalenie płuc, gorączkę, reumatyzm, malarię, cukrzycę, nadciśnienie, choroby skóry, zaburzenia pokarmowo-jelitowe, bóle mięśni i brzucha, biegunkę i zaparcia, zapalenia gardła i jamy ustnej, problemy sercowo- naczyniowe, także jako środek diuretyczny, przeciwzapalny i wykazujący działanie wyciszające, uspokajające, relaksujące.
Za jej działanie lecznicze odpowiedzialny jest olejek eteryczny nazwany olejkiem lemongrasowym. Głównym składnikiem olejku jest Cytral związek będący mieszaniną monoterpenowych aldehydów: geranialu (a-cytral) i neralu (b-cytral), których zawartość zwykle mieści się w przedziale 40-62% i 25-38%. Poza cytralem, do zasadniczych składników olejku zalicza się myrcen, występują też nerol, geraniol, citronelal, terpinolen, octan geranylu, linalol, pinen, cymen i inne.
Badania naukowe potwierdziły , że pod względem właściwości przeciwzapalnych i antyoksydacyjnych olejek lemongrasowy przewyższa nawet imbir
Lukrecja – słodkie lekarstwo
Lukrecja gładka (Glycyrrhiza gabra), słodnia to bylina z rodziny bobowatych. Nazwa Glycyrrhiza wywodzi się z języka greckiego i oznacza „słodki korzeń”. W stanie dzikim występuje w Azji Środkowej, Azji Mniejszej i w na południu Europy.
Już w starożytnym Egipcie, Grecji i Rzymie znano lecznicze właściwości tej rośliny. Hipokrates zalecał stosowanie lukrecji w leczeniu niepłodności, astmy oraz owrzodzeń.Wysoko ceniona była w medycynie chińskiej jako roślina wzmacniająca organizm i zwiększająca wytrzymałość.W średniowiecznej Europie z gotowanego korzenia otrzymywano ciemną i gęstą masę, którą formowano w pałeczki (lukrecję). W XVI i XVII wieku Hieronymus Bock i Matthiolus używali korzeń lukrecji jako środek wykrztuśny oraz w leczeniu chorób wątroby, żołądka, nerek i pęcherza moczowego. Współczesne badania potwierdziły silne przeciwzapalne właściwości wyciągów z lukrecji.
Lukrecja jest lekarstwem bardzo przyjemnym w smaku. Jej słodycz zawdzięczamy zawartości kwasu glicyryzynowego (glicyryzyny) Związek ten jest 50. razy słodszy od zwykłego białego cukru (sacharozy). Jest głównym składnikiem aktywnym ekstraktów otrzymywanych z korzenia lukrecji. Składową kwasu glicyryzynowego jest kwas glicyretynowy. Oba związki odpowiadają za działanie antyalergiczne, immunostymulujące, przeciwłojotokowe, antyzapalne, przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, antyobrzękowe, redukujące zaczerwienienia, antyoksydacyjne i łagodzące. Oprócz kwasu glicyryzynowego i glicyretynowego, korzeń lukrecji zawiera wiele innych związków aktywnych, Warto wymienić: flawonoidy (likwirytyna, izolikwirytyna, likwirytygenina, likoflawonol), izoflawony (glabrydyna, glabren, hispaglabrydyna A i B oraz formononetyna), saponiny, polisacharydy, fitosterole, pektyny, olejek eteryczny, wolne aminokwasy i minerały. Wszystkie te substancja czynne odpowiadają za przeciwzapalne, przeciwbakteryjne i przeciwirusowe działanie lukrecji.
W starożytnych tekstach zalecano stosowanie lukrecji w leczeniu chorób, o których obecnie wiadomo, że są wywoływane przez wirusy. W badaniach klinicznych potwierdzono, że wyciąg z korzenia lukrecji hamuje replikację wirusów powodujących infekcje układu oddechowego
Udostępnij ten wpis
Powiązane wpisy
- ← Rozgrzewający napar z rooibosa z cynamonem i miodem
- Dyniowa zupa z dodatkiem herbaty ziołowej Basilur →
